فراموشی تاب آوری در میان انبوه چالش‌های اجتماعی

کمال الدین در گفت وگو با تیتر نیوز ، وی با اشاره به معنای اصلی و ریشه های کلمه مقاومت ، خاطرنشان کرد: معنای اصلی کلمه مقاومت “توانایی سازگاری و مقاومت ، توانایی سازگاری و مقاومت در برابر ساختار هنگام مواجهه با استرس ، فشار و بحران” بود ، اما نه و پس از گذر از مهندسی به این دوره و ورود آن به ادبیات علوم روانشناسی و علوم اجتماعی ، مفهوم مقاومت افراد و گروه ها و جوامع به عنوان ساختارهای روانی و اجتماعی در این تعریف و مانند اجتماعی گنجانده شده است. تاب آوری به این اضافه شد.

مفهوم مقاومت و تعلق به گروهی از مردم

وی به جامعیت مفهوم انعطاف پذیری و تکیه بر افراد اشاره کرد و افزود: اصطلاح “مقاومت اجتماعی” اولین بار توسط ویلیام نیل ادگار ، استاد جغرافیای انسانی در دانشگاه اکستر انگلستان مطرح شد. وی مقاومت اجتماعی را توانایی گروه ها ، جوامع و نهادها برای مقابله با فشارها و اختلالات خارجی در مواجهه با تغییرات اجتماعی ، سیاسی و محیطی تعریف می کند. مقاومت اجتماعی بر توانایی گروه ها یا جوامع برای مقابله با فشارها و هرج و مرج بیرونی در مواجهه با بحران ها و تغییرات اجتماعی و اقلیمی تأکید می کند ، نه فرد ، اگرچه تعریف مقاومت در روانشناسی با جامعه شناسی متفاوت مورد استفاده قرار می گیرد. اما هر دو دارای یک چیز هستند. متداول ، این توانایی ایستادگی در برابر فشار یا تغییر و واکنش مثبت است. بکمن ، محقق مقاومت ، در سال 2006 به تعریف مفهوم بازگشت و بهبود افراد یا جوامع پس از بحران افزود. وی تأکید می کند که مقاومت اجتماعی بر ظرفیت خانواده ها و جوامع برای بهبودی و بهبودی از بلایا و ظرفیت آنها برای سازماندهی و سازگاری با شوک های آینده متمرکز است.

تأثیر ویژگیهای داخلی یک جامعه بر مقاومت آن

وی بر لزوم تمرکز بر مقاومت اجتماعی تأکید کرد و گفت که در نظر گرفتن تاب آوری اجتماعی در زمینه تاب آوری اجتماعی مهم است. در مورد مفهوم مشارکت اجتماعی. “این بر ساختارهای اجتماعی و غیره تأکید دارد و بر اساس شناخت که جوامع می توانند خود را با مشکلات و مشکلات تطبیق دهند ، یا برعکس ، در روند و نظم اجتماعی ناتوان و گیج شوند. “

ویژگی های یک جامعه مقاوم

کمال الدین با اشاره به ویژگی های یک جامعه مقاوم گفت: جامعه مقاوم جامعه ای است که در برابر شوک ها و شوک ها مقاوم است و توانایی بازگشت به حالت عادی در دوران بحران و پس از آن و امکان و فرصت تغییر و سازگاری را دارد. وي برعکس ، در یک جامعه ناپایدار ، مفاهیمی مانند ضعف ، حساسیت ، ناتوانی در تغییر ، آسیب پذیری ، ضعف در انعطاف پذیری ، عدم مقاومت ، تخریب ، شکست و عدم فعالیت رایج است. ویلیام نیل ادگار ، استاد جغرافیای انسانی (2000) اظهار داشت که در جوامع مختلف منابع ، آنها بسیار انعطاف پذیر و در نهایت انعطاف پذیرتر هستند. سوزان کاتر ، استاد جغرافیا و تحقیقات آسیب پذیری در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی (2008) استدلال کرد که در جوامعی که توزیع ثروت ، سیستم های حمایتی بیمه ، دسترسی بیشتر و برابر به منابع مالی ، رسانه های اجتماعی و مشارکت اجتماعی و احساسات پرخطر وجود دارد. انعطاف پذیری بیشتری خواهند داشت.

یک جامعه مقاوم می تواند خود را با موفقیت با برخی از ویژگی های بحران سازگار کند

تغییر ویژگیهای مقاومت به ظرفیت مقاومت و سازگاری در جوامع مقاومتی

از پتانسیل کامل اعضای جامعه در یک جامعه مقاوم استفاده کنید

این جامعه شناس ادامه داد: در واقع جامعه مقاوم جامعه ای است که پس از آموزش و یادگیری اصول اولیه ، می تواند عملکرد مثبتی را در هنگام استرس از خود نشان دهد و در عین حال با ویژگی های خاصی از بحران سازگار شود. از سوی دیگر ، یک جامعه مقاوم دارای ظرفیت بالایی برای توانبخشی روانی و اجتماعی و ظرفیت اجتماعی واقعی است. گروههای محلی تلاشهای آگاهانه انجام می دهند و فعالانه شرکت می کنند. در واقع ، باید تأکید کرد که در جوامع مقاوم ، ویژگی های آسیب پذیر تبدیل به ظرفیت رقابت و اعمال شده اند و تلاش می شود از تمام ظرفیت اعضای جامعه صرف نظر از جنسیت ، قومیت یا نابرابری اقتصادی و اجتماعی استفاده شود. برای بهبود و مقاومت جامعه.

نقش غیرقابل قبول آگاهی عمومی در مقاومت اجتماعی

وی با اشاره به نقش غیرقابل قبول آگاهی عمومی از مقاومت اجتماعی افزود: آیا قابل آموزش است و جوامع می توانند آگاهی خود را برای دستیابی به این ویژگی اصلاح و به روز کنند. از سوی دیگر ، آگاهی و آموزش اجتماعی یکی از ویژگی های سرمایه اجتماعی در جوامع است. که مستقیماً با مقاومت اجتماعی ارتباط دارد. آگاهی به معنای توجه به دو چیز است: مورد اول آگاهی ویژه برای مقابله با شرایط جدی و توانمندسازی شهروندان از طریق آگاهی و آموزش و مورد دوم وجود آژانس های مدیریت بحران و مدیریت بحران است. آگاهی آگاهی جامعه در مورد عملکرد مقامات اجتماعی و مدنی و چگونگی مشارکت اجتماعی است. و عملکرد هدفمند و م effectiveثر در جامعه. شما خودتان هستید.

خانواده یکی از مهمترین عوامل افزایش تاب آوری فردی و اجتماعی است

این محقق اجتماعی با تأکید بر نقش غیرقابل قبول خانواده به عنوان پایه و اساس یک جامعه ، گفت: خانواده به عنوان یک زیربنای مهم اجتماعی و یک عامل حمایتی و حمایتی در ایجاد روابط خویشاوندی و خانوادگی یکی از مهمترین عوامل ، تاب آوری اجتماعی است. به ویژه در گروه های اجتماعی زنان ، کودکان و بزرگسالان ، خانواده ها و حمایت آنها بسیار مهم است. مک کوئین ، یک متخصص مقاومت اجتماعی (2005) معتقد است که ایجاد یک محیط خانوادگی پایدار و حمایتی ، ثبات ، هماهنگی و رشد را برای اعضای خانواده ایجاد می کند و رفتار اجتماعی را تقویت می کند که در برابر اثرات منفی بحران یا استرس مقاومت می کند. ، محیط ضعیف عملکرد خانواده باعث درد ، اضطراب یا اضطراب عمومی می شود و قادر به کنار آمدن با ضربه یا سایر چالش ها نیست. به عنوان مثال ، در زلزله بم ، مطالعه گروه های اجتماعی زنان 14 سال پس از زلزله ، ما دریافتیم زنانی که بیشتر از خانواده و بستگان حمایت می کنند ، با فشارهای روانی و اجتماعی و استرس کمتر زلزله سازگاری بیشتری نشان می دهند و غیر منطقی هستند. می کند. گزینه ها.

به گفته وی ، خانواده ها به عنوان عاملی که بر شخصیت کودکان تأثیر می گذارد ، نقش مهمی در جلوگیری از استعمال دخانیات و مصرف مواد مخدر و در مقاومت آنها در برابر بازگشت و ترک اعتیاد دارد زیرا یکی از آثار فعالیت سالم خانواده این است که فرصت هایی را برای اعضای خود ایجاد می کند تا توانایی ها و پتانسیل های خود را بشناسند و عزت نفس و تاب آوری خود را افزایش دهند.

همکاری مفید بین NGO ها و دولت یک اصل مهم در تقویت مقاومت است

کمال الدین همکاری مفید بین سازمان های مردم نهاد و دولت را یک اصل مهم در تقویت مقاومت خواند و گفت: با … “در بحران تاب آوری و تاب آوری وجود خواهد داشت زیرا قابلیت ها و عملکرد و همکاری آنها با یکدیگر می تواند بر عملکرد سازگاری و تاب آوری جامعه در برابر بحران ها. ” به عنوان مثال ، سازمان های دولتی می توانند با افزایش پروژه های توسعه اقتصادی و کارآفرینی جوامع آسیب پذیر یا ارائه آموزش عمومی و راه حل های مبتنی بر جامعه از طریق مدارس و رسانه ها و سازمان های مردم نهاد در افزایش مقاومت اجتماعی م effectiveثر باشند. سازمانهای محلی می توانند با مشارکت افراد اصلی یک جامعه در پرداختن به ظرفیتها و منابع (مهارتها ، تخصص ، اقتصاد) و شناسایی نقاط ضعف در این زمینهها ، در افزایش مقاومت و کاهش آسیب پذیری اجتماعی مثر باشند. زیرا شهروندان نقش اساسی در ایجاد و اجرای چشم انداز و اهداف جامعه دارند.

انتهای پیام