خاطره اولین دیدارم با امام خمینی در تهران

من و فهیما ، ژیان و دایی خانواده را در کنار خانواده مان گذراندیم و راهی تهران شدیم. امام در مدرسه علوی اقامت داشتند و مردم را در آنجا می دیدند. وقتی به تهران رسیدیم ، خانواده را به خانه عمو سید علی بردیم و مستقیم به مدرسه علوی رفتیم. غروب هفدهم بهمن سرانجام به مدرسه رسیدیم. خیلی زشت بود ، دایی من برای دیدن امام طبقه بالا بود و من چند ساعت در گوشه ای نشستم. خورد من برای شام یک تخم مرغ آب پز خوردم. خواب و بیدار بودم که ناگهان صدایی شنیدم که می گفت امام برای نماز صبح می آید.

امام آرام و سنگین با عمویش آقای حقانی و دو نفر دیگر از پله ها پایین آمدند. آنها به سجده خود رفتند و من جماعت كوچك را پشت سر امام هدايت كردم. به راستی ، دیدن چهره مردی که ما او را در دوران کودکی قاچاق کردیم شگفت انگیز بود.
صبح زنان به دیدار امام می آمدند و عصر آقا. یعنی اوقات امام اغلب به دیدار مردم می رفت.

در جلسه عمومی عموی من در اتاقی کنار امام بود. وقتی بیرون آمد ، گفت که در داخل بحث زیادی وجود دارد که به جای اینکه مدت طولانی با مردم بماند ، امام باید با سیاستمداران دیدار کند و در مورد موضوعات مهمی مانند ارتش ، انتقال قدرت ، امور خارجه صحبت کند. و امامان دیگر گفتند که من با این افراد انقلابی ایجاد کرده ام و این همان چیزی است که برای من مهم است.

شب ، مدرسه علوی را رها کردیم و به عنوان خانواده به منزل آقای حاجی محمود لولاچین رفتیم.