سابقه دیرینه “تعارض منافع” در نظام سلامت و “قانونی” که نیست

دکتر مینا فورزاندا در مصاحبه با تیتر نیوز گفت: “منابع علمی ضمانت منافع را در شرایطی تعریف می کنند که منافع اولیه با منفعت دوم مغایرت داشته باشد یا با آن منافات داشته باشد و هرکس در این موقعیت باشد موظف است. برای انتخاب اولین مزیت. ” انتخاب یا فکر کردن در مورد منافع ثانویه. تضاد منافع و موقعیت های مشابه در هر صنف و حرفه ای رخ می دهد و حتی در زندگی خصوصی نیز این وضعیت بیشتر در افراد رخ می دهد.

وی افزود: در سیستم سلامت ، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی ، از جمله پزشكان ، پرستاران ، پیراپزشكان و تمام بخشهای علوم پزشكی كه در سیستم بهداشت حرفه ای هستند ، در موقعیتی قرار دارند كه مزایای اولیه در مقابل مزایای ثانویه است. است. ” منفعت اولیه در سیستم سلامت با انجام تحقیقاتی که ممکن است برای آنها مفید باشد ، برای گیرنده بیمار یا فرد مورد نظر است. مزایای ثانویه در سیستم بهداشتی مشابه منافع شخصی ارائه دهندگان خدمات است و اگر این مزایای اصلی با مزایای ثانویه در تضاد باشد و شرایطی بوجود آید که پزشک مجبور شود یکی از این دو را انتخاب کند ، تعارض منافع بوجود می آید.

در مورد نمونه هایی از تعارض منافع در سیستم بهداشت ، این اخلاق پزشکی صحبت کرد: در زمینه درمان ، می توانیم موضوع اشتراک را ذکر کنیم که یک چالش است. فرض کنید بیمار به پزشک خود مراجعه کرده و اقدامات درمانی و تشخیصی برای ارجاع بیمار به پزشک یا آزمایشگاه دیگر جهت بهبودی انجام شده است. اگر در این زمان درمانگر به فکر منافع خود باشد ، بیمار را به آزمایشگاه یا درمانی که با او قرارداد دارد ارجاع می دهد و برای هر بیمار تصمیم یا هدیه و امکانات ویژه ای به درمانگر می دهد. این امر منافع و انتخاب اولیه بیمار را کاهش می دهد و بر سود دوم تأکید می کند.

وی مثال دیگری از تعارض منافع را ذکر کرد که به عنوان روش تبلیغاتی شرکت های دارویی ادامه داشت: “بهترین راه این است که پزشکان تبلیغ داروها ، مکمل ها و تجهیزات پزشکی کنند و پزشکان نیز به بیماران مشاوره دهند.” برای دادن است. ” بعضی اوقات این داروها توسط شرکت های دارویی رایگان در اختیار پزشک قرار می گیرد و پزشک ممکن است بیمار را به روش های مختلف مانند هدایای ویژه ، سفر رایگان به خارج از کشور و … بیمار را به ارائه دارو تشویق کند. در اینجا می توان مزیت دوم درمانگر را با حق طبیعی بیمار مقایسه کرد. اولین اصل در یک بحث حرفه ای مبنی بر روشن بودن کدهای اخلاقی ، اولویت بندی منافع بیمار بر منافع پزشک است. یعنی بیمار باید بفهمد که با توجه به شرایط جسمی و بالینی و هزینه هایی که از عهده او برمی آید داروهای مختلفی برای او وجود دارد و ما باید به او حق انتخاب بدهیم. .

یکی از اعضای هیئت علمی گفت: “در زمینه تحقیقات بهداشتی ، ممکن است تعارض منافع وجود داشته باشد.” در این حالت ، بیمار یا فرد سالم را برای مطالعه به عنوان یک موضوع بدون اطلاع وی در نظر می گیریم و به جای اینکه به فکر سود بیمار باشیم ، برخی هزینه های پروژه تحقیقاتی را از وی دریافت می کنیم. به عنوان مثال ، در طول معالجه یک بیمار ، MRI بدون نیاز وی برای او نوشته می شود و تنها هدف از تحقیق است.

او به آن اشاره کرد تضاد منافع در سیستم سلامت سابقه طولانی داردوی گفت: “تضاد منافع موضوعی است که برای بسیاری از افراد در این منطقه بوجود می آید ، به عنوان مثال با قرار دادن کولونوسکوپ در مقابل مطب متخصص گوارش. چنین شرایطی برای همه افراد در سیستم بهداشتی رخ می دهد.” اما شدت آن متفاوت است. ” بعضی اوقات تعارض منافع اندک است و به بیمار و حقوق وی آسیب نمی رساند. در همان زمان ، درمانگر سود دوم را دریافت می کند ، اما گاهی اوقات تعارض منافع با شدت بیشتری رخ می دهد و به مشتری آسیب می رساند.

فرمزاندا گفت هیچ چیزی به عنوان قانون تعارض منافع در سلامت وجود ندارد ، او توضیح داد: در این زمینه کدهای اخلاقی وجود دارد ، اما ما قانونی رسمی برای تضمین اجرای این کدها نداریم.؛ در عین حال ، ما به فرآیندهای نظارتی و تنظیم سیستم پزشکی که به این جز وارد می شود ، نیاز داریم. موضوع بسیار گسترده است. تمام خانواده رشته های پزشکی و پیراپزشکی ، شرکت های دارویی ، شرکت های تجهیزات پزشکی و سایر افراد در کنار بیماران یا افراد مایل به خدمات بهداشتی هستند. قانونگذاری به تلاش زیادی احتیاج دارد ، از طرف دیگر پزشکان به ماهیت ریاکاری سوگند یاد می کنند و آنها باید هرچه بیشتر این اختلافات مورد علاقه را حل کنند ، به تعهدات خود پایبند باشند و اصول اخلاقی را نقض نکنند. پیروی از کدهای اخلاقی در مسئله تعارض منافع مستلزم فرهنگ سازی در این زمینه است.

رئیس گروه اخلاق پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران با تأکید بر لزوم آموزش برای کاهش تعارض منافع ، گفت: تحصیلات از پایین ترین سطح و دانشجویان سال اول پزشکی مهم است. دوره های اخلاق پزشکی در دانشگاه ها را باید جدی گرفت. از طرف دیگر ، ایجاد کدهای اخلاقی جداگانه و خاص برای هر بخش برای جلوگیری از تضاد منافع ضروری است. روشن شدن ماهیت ارتباط بین متخصصان بهداشت با یکدیگر یا شرکت های دارویی یکی دیگر از راه های حل اختلافات مورد علاقه است.

انتهای پیام